وارد بازار کار که شدم هیچکس منو جدی نمی‌گرفت چون سنم کم بود تا دلتون بخاد اذیت شدم و با شرایط سختی که داشتم با یه بچه کوچیک ادامه دادم اما یاد گرفتم برای موفق شدن باید به صدای قلبم گوش بدم.
نه به صدای ذهنم که فقط می ترسونتم نمیخاستم به چیزی غیر از موفق شدن فکر کنم تلاشمو بیشتر کردم وبا اشتیاق پیش رفتم.
الان خیلی از اون روزها می گذره ۲۹ سالمه با کلی تجربه کسب کردن دستهای خودمو می بوسم چون خیلی ازشون کار کشیدم اون موقع به خودم گفتم باید هر روز بهتر از روز قبل باشی و هنوز هم برای بهتر شدن تلاش می‌کنم.

اینارو گفتم :
که بگم دخترا مستقل باشین هر سن و سالی که دارین مهم نیست مهم اینه که یه حرفه رو یاد بگیرین و توی اون رشته بهترین خودتون باشین.